ما در این برهه از زمان به دسته اول کاری نداریم اما دسته دوم چون اتومبیل ندارند و قاعدتاً نمی‌توانند همه جا با پای پیاده بروند، از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می‌کنند. یکی از این وسایل که خیلی هم عمومی می‌باشد اتوبوس است. این وسیله هم مانند هر وسیله دیگری مشکلات و البته فواید خودش را دارد.
اگر اتوبوس سوار هستید و هر روز با این وسیله این طرف و آن طرف می‌روید بد نیست این مطلب را بخوانید. این مطلب اتوبوس سواری را به صورت گام به گام به شما می‌آموزد.
صندلی داغ
اگر با اتوبوس به محل کار خود می‌روید بهتر است حداقل یک ساعت زودتر از خواب بیدار شوید و به ایستگاه اتوبوس بروید تا دیر به سر کارتان نرسید. ایستگاه‌های اتوبوس همگی صندلی دارند و بهتر است برای اینکه زیر پایتان چمن ورزشگاه آزادی نروید و خسته نشوید، بروید روی صندلی بنشینید.
در این حالت چون تا آمدن اتوبوس حداقل 20 دقیقه وقت دارید می‌توانید با خودتان کتاب ببرید و مطالعه کنید تا آمار میزان مطالعه در کشور هم بالا برود. جدول هم می‌توانید حل کنید و اطلاعات عمومی‌تان را افزایش دهید. خلاصه در این مدت زمانی که مجبورید در ایستگاه بنشینید می‌توانید برای خودتان یک سرگرمی دست و پا کنید که حوصله‌تان سر نرود.
البته یک مشکلی هم این وسط وجود دارد. به تازگی ایستگاه‌ها را شیشه‌ای کرده‌اند و در نتیجه وقتی بنشیند آفتاب مستقیم می‌تابد وسط مغزتان. از طرف دیگر هم چون صندلی‌ها آهنی است و الان هم هوا گرم است، معمولاً صندلی‌ها تبدیل به صندلی داغ می‌شوند و نشستن رویشان دل و جرئت می‌خواهد،
بپا جا نمونی
اگر هنگام آمدن اتوبوس ایستگاه خلوت باشد که هیچ، اما اگر شلوغ باشد و شما در صف باشید، باید خودتان را برای رسیدن اتوبوس آماده کنید. در این مواقع آنهایی که بسکتبال بازی کرده و پرش سه گام بلدند موفق‌ترند اما نگران نباشید شما هم می‌توانید با تمرین این مرحله را با موفقیت به اتمام برسانید.
خب اتوبوس کم کم از راه می‌رسد، اگر صف بود و شما هم وسط صف بودید سعی کنید مانند انسان‌های متمدن با صف سوار اتوبوس شوید اما اگر صفی در کار نبود، بی‌خیال تمدن و این حرف‌ها، بدوید سمت در اتوبوس و یک میله‌ای را داخل اتوبوس بگیرید. در این راه ممکن است پاهای زیادی را لگد کرده یا دیگران پای شما را لگد کنند، اما صبور باشید و ناامید نشوید.
ضمن اینکه مراقب باشید دست، پا، سر یا کیفتان لای در نماند. سونای خشک حالا شما داخل اتوبوس هستید. اگر اتوبوس صندلی خالی داشت می‌توانید بروید بنشینید چون اگر آنجا اول خط باشد نیم ساعت تا 45 دقیقه هم باید توی اتوبوس بنشینید تا راه بیفتد. در این مواقع بهتر است یک بادبزن همراه خودتان داشته باشید تا در اتوبوس پخته نشوید.
بقیه کتابتان را هم می‌توانید تا اتوبوس راه بیفتد مطالعه کنید. اگر هم صندلی خالی گیرتان نیامد مجبورید بایستید و برای اینکه موقع حرکت نیفتید میله اتوبوس را محکم بچسبید. گاهی اتوبوس آنقدر شلوغ می‌شود که بر اثر فشار چروک می‌شوید و آرنج یک نفر می‌رود توی چشمتان و پای یک نفر دیگر را هم روی پایتان حس می‌کنید.
بعد حالا که هوا گرم است اتوبوس تبدیل به سونای خشک می‌شود و اگر پنجره‌ها را باز نکنید اکسیژن هم کم می‌آورید. حواستان را، با اینکه در این موقعیت سخت است، جمع کنید و منتظر باشید ببینید صندلی کی خالی می‌شود. همین که یک نفر از روی صندلی بلند شد به سمت آن حمله کرده و آن را بگیرید،
سبد کتاب
اگر صندلی خالی گیر آوردید و نشستید می‌توانید از سبد کتاب که معمولاً در بیشتر اتوبوس‌ها وجود دارد یک کتاب برداشته و بخوانید. درست است که تا به مقصد برسید 10 صفحه از کتاب را بیشتر نخوانده‌اید، اما این دلیل نمی‌شود که کتاب را با خودتان به منزل ببرید. می‌توانید اسم کتاب را یادداشت کنید و بعداً آن را بخرید و بقیه‌اش را بخوانید.
یادگاری؟
باشد قبول، شما هنرمندید اما لزومی ندارد هنرتان را روی صندلی‌های اتوبوس به رخ بکشید. یعنی چی که پشت صندلی‌ها یادگاری می‌نویسید یا میله را کج می‌کنید؟ هر چه اتوبوس سالم‌تر باشد به نفع خودتان است. سعی کنید مثل آدمیزاد فقط با اتوبوس بروید و بیایید و کاری به کار صندلی‌ها نداشته باشید.
پول یا بلیت؟
بله، قبلا‌ًها هر وقت سوار اتوبوس می‌شدید باید بلیت پرداخت می‌کردید و گاهی هم اگر بلیت نداشتید می‌رفتید که به راننده به جای بلیت پول بدهید، اما راننده پول را قبول نمی‌کرد و شما ضایع می‌شدید، حالا دیگر اتوبوس بلیتی خیلی کم پیدا می‌شود و اکثر اتوبوس‌ها ریالی شده‌اند اما پول را به تومان می‌گیرند. از 50 تومان تا 150 تومان باید بپردازید و کم و زیادش به مسیر بستگی دارد. می‌دانید که پول دادن به راننده اتوبوس مانند بلیت دادن نشانه شخصیت شماست پس سعی نکنید اتوبوس سواری مجانی کنید
همشهری محله - 22
